CONTACT | FACEBOOK | RADIO | ZOEKEN

JOHN HAMMOND & THE WICKED GRIN BAND – WICKED GRIN LIVE 2002

Artiest info

Website

Label: MIG-Records

“When two GENIUS join music notes…”

De bijna 80-jarige John P. Hammond is een New Yorkse blueszanger en gitaarspeler. Hij is de zoon van muziekproducer John H. Hammond. Zijn stijl is boogiewoogie en barrel house. Hoewel zijn werk goed werd ontvangen, kende hij in zijn carrière geen grote commerciële successen. Zijn album ‘Wicked Grin’ (2001) was een ode aan zijn goede vriend van Tom Waits. Het was het 28ste studioalbum van Hammond en is een verzameling nummers geschreven door Waits, die de producer was van het project. Het werd in maart 2001 uitgebracht door Pointblank Records. In 2011 werd John Hammond opgenomen in de Blues Hall of Fame van de Blues Foundation.

Zijn discografie is ondertussen een erg lange lijst. Hij debuteerde in 1964 met ‘Big City Blues’ (een album dat ik in de States vond, toen ik er voor mijn werk was) en meer dan 35 albums later verscheen in 2014 zijn solo akoestisch studio album ‘Timeless’. Het opent met ”No One Can Forgive Me But My Baby”, een nummer dat Waits speciaal schreef voor Hammond, gevolgd door een nieuwe opname van Hammond’s “Heartache Blues” en de country blues van Jimmy Rodgers, “Going Away Baby”. De band van dit album, met Doug Sahm-sideman Augie Meyers op keyboards, mondharmonica-fenomeen Charlie Musselwhite, de oude Waits’ medewerker Larry Taylor op bas en Waits op verschillende nummers, was perfect voor het spookachtige, moerassige gevoel dat het moeiteloos oproept.

Tegen de tijd van het optreden in Bremen dat op ‘Wicked Grin Live 2002’ gearchiveerd werd, was John Hammond vergezeld door gitarist Frank Carillo, bassist Marty Ballou en drummer Stephen Hodges. ‘Wicked Grin Live 2002’ opent met “Done with Bad Luck” gevolgd door de eerste selectie van drie -Hammond koos totaal voor 12 van de 13 nummers- uit ‘Wicked Green’. “Clap Hands”, “Heartattack and Vine” en “Til the Money Runs Out” zijn ook de eerste tracks op het bijzondere album. Alle nummers erop zijn buitengewoon en scheppen een surrealistisch beeld van Amerika’s samenleving, met songs bevolkt door biljart spelende dwergen, blinde brandweermannen, dronkaards, junkies, losers, ondeugden, bedriegende vrouwen en zwervers; met titels als “Get Behind the Mule”, “Jockey full of Bourbon” en “Buzz Fledderjohn”. “Murder in the Red Barn” zou een eigen compositie kunnen zijn, “I Know I’ve Been Changed” is een traditional en “Fannin’ Street”, een bewerkt nummer van Huddie Ledbetter, dat hier de griezelige maar vrolijke voodoo-sfeer perfect weet te behouden. Na “Cold Water” valt het doek over het bewijs, dat Waits en Hammond muzikale geniën zijn.

“Also on 'Wicked Grin Live 2002', John Hammond and his band get the best out of his collaboration with his friend Tom Waits. It also brings out the best in both artists' substantial talents live…” (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

Album track list: 01.Done with Bad Luck - 02. Clap Hands* - 03. Heartattack and Vine* - 04. Til the Money Runs Out* - 05. Gun Street Girl - 06. Fish in the Jailhouse – 07. Shore Leave* - 08. Gin Soaked Boy - 09. Get Behind the Mule* - 10. Murder in the Red Barn* – 11. Big Black Maria* - 12. Jockey full of Bourbon* – 13. Fannin’ Street* – 14. 16 Sheels from a Thirty-Oughth-Six* – 15. Low Side of the Road – 16. Buzz Fledderjohn* – 17. I Know I’ve Been Changed* – 18. Cold Water (‘Wicked Green’*, 2001) | Album credits: John Hammond: vocs, guitar / Frank Carillo: guitar / Marty Ballou: bass / Stephen Hodges: drums